نمادی از همبستگی که رسمی دیرینه در سرزمین ماست، در کنار یکدیگر باشند.با این حال، نوروز امسال، چهارمین نوروزی است که انور در کنار ما نیست، اشرف در زیر خراوارها خاک سرد خانه گزیده و افشین نیز در بند است و پدری سالخورده و مادر نگران را چشم به در دوخته در انتظار بازگشتن یکی از آنها سالهاست که منتظرند. انور به جرم نوع دوستی، انسان دوستی و انسانیت به اعدام محکوم شد و اگر نبود تلاش و حمایت های شما مردم صمیمی، یقینا این حکم متوقف نمی شد، اشرف در تلاش برای آن بود تا حقانیت و بی گناهی انور را ثابت کند که ناگهان خبر مرگ او را به ما دادند و اینک افشین نیز به همان اتهام انور و اشرف در زندان به سر میبرد و روزگار نوجوانی راسپری می کند.غم دور بودن از فرزندان را شاید بشود تحمل کرد، چرا که ما بر این باوریم پدران و مادران وظیفه دارند تا با تربیت فرزندانی در قد و قامت انسانیت، در مرحله نخست دین خود را به جامعه ادا کرده اند و سپس همراهی مردم را با خود در غم و شادی خواهند داشت، موضوعی که در تمام سالهای گذشته که ما از داشتن فرزندانمان، از ملاقات باآنها و از حضورشان محروم بوده ایم، همواره به بودن شما مردم در کنارمان بالیده ایم.سخن آخر اینکه امسال، اگر چه باز انور و اشرف و افشین در کنار ما نخواهند بود، اما دلخوش به این هستیم که شما مردم آنها و تمامی جوانانی که در مسیر عدالت جویی و حق طلبی گام برداشته اند را فراموش نخواهید کرد و آنها را در قلب خود خواهید داشت،فرزندانی هم چون فرزاد و کیانوش و سهراب و ندا و اشرف را.یادمان باشد در هنگامه ی حلول سال نو، لحظه ای نیز به کسانی بیاندیشیم که در کنار خانواده های خود نیستند.محمد پدر انور و افشین حسین پناهی دو زندانی سیاسی کرد از ایمیل های ارسال شده به پارس دیلی نیوز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر