حکم اعدام به اجرای احکام رفته اما تصمیمی درمورد آن گرفته نشده است»

همسرجعفر کاظمی:‌«حکم اعدام به اجرای احکام رفته اما تصمیمی درمورد آن گرفته نشده است»

همسر جعفر کاظمی، زندانی که به اتهام محارب و ارتباط با سازمان مجاهدین خلق به اعدام محکوم شده است به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که حکم اعدام همسرش به دایره اجرای احکام رسیده است ولی هنوز تصمیمی برای ان گرفته نشده است. جعفرکاظمی به همسرش گفته در زندان خبری در مورد اینکه آیا حکم به زودی اجرا خواهد شد یا نه ندارد که که هنگام اعدام زندانی را به صورت ناگهانی به زندان انفرادی می برند و فردا صبح آن اعدام می کنند. او همچنین گفت وزارت اطلاعات ۱۲ موررد اتهام به همسرش زده اما به گفته وی وزارت اطلاعات هیچ مدرکی ارائه نکرده است.


رودابه اکبری، همسر جعفر کاظمی با اظهار اینکه حکم اعدام همسرش ناعادلانه است و با درخواست کمک از سازمان های حقوق بشری برای نجات جان همسرش به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت:« آخرین بار دوشنبه هفته گذشته آقای کاظمی را ملاقات کردم وقتی به او گفتم که مرتب خبرنگاران و فعالان حقوق بشری به من زنگ می زنند و می گویند که وضعیت شما بحرانی است، شما چه فکر می کنی، گفت ما اینجا چیزی را حس نمی کنیم و تا لحظه آخر متوجه نمی شویم، چون یک روز صدا می زنند، یک شب در انفرادی نگه می دارند و فردا صبح هم اعدام می کنند. فقط به من می گفت توکلت با خدا باشد.


رودابه اکبری روحیه همسرش را در آخرین ملاقاتشان در روز دوشنبه هفته گذشته خوب توصیف کرد اما گفت چند ماهی ست که او از درد سیاتیک رنج می برد، همچنین او در خصوص آخرین تلاش های خود برای توقف حکم اعدام نیز گفت:« دو هفته پیش وقتی از ملاقاتی برمی گشتم، به اجرای احکام رفتم که مسول آنجا به من جواب نداد اما سربازی که جلوی در ایستاده بود به من گفت صبر کن الان زنگ می زنم و می پرسم، پس از تماسش گفت حکم به اجرای احکام آمده اما هنوز تصمیمی درباره اش گرفته نشده است. حالا می دانم حکم به دایره اجرای احکام آمده چون تا یکماه پیش که سر زده بودم هنوز نرسیده بود و من امیدوار بودم اتفاقی می افتد و چیزی تغییر می کند.حالا نمی دانم واقعا چه اتفاقی می افتد.»


همسر جعفر کاظمی با اشاره به اینکه رفتن به شهر اشرف دلیلی برای اعدام کسی نمی شود، به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «تنها چیزی که می دانم این است که حکم همسرم ناعادلانه است ، چون رفتن به شهر اشرف حکمش اعدام نیست و حتی تبلیغ علیه نظام نیز تا دو سال قبل مطمئنم که حکمش چند سال زندان بود، تا دو سال پیش هرکس به این جرم دستگیر می شد نهایتا چند سال حکم زندان می گرفت اما بعد انتخابات موضع ها به شدت تغییر کرد و دیگر حکمی می دهند که اصلا مناسب با جرم نیست.»

رودابه اکبری گفت: « من خاضانه واقعا خاضانه از همه سازمان های حقوق بشری و مردم انسان دوست چه داخل و چه خارج از ایران می خواهم که به دادم برسند چون من هر جای رفتم جوابی نگرفتم . یک هفته هر روز به دادستانی رفتم، از صبح می رفتم و تا زمان تعطیلی این ارگان می نشستم ولی نتوانستم دادستانی را ببینم چون می گفتند دادستانی ملاقات مردمی ندارد. می نشستم در راهرو تا مگر وقتی دادستان از اتاق کارش بیرون می آید ک به خانه اش برود او را ببینم که نشد.»


رودابه اکبری با اظهار اینکه آیا همسرش اتهام ها را پذیرفته و دفاعیاتش به چه شکل بوده است، گفت: « ۱۲ مورد وزارت اطلاعات به او اتهام زد که هیچکدام را البته همسرم نپذیرفت و خواست تا برای اثبات اتهامشان مدرک نشان دهند. آقای کاظمی مسول نشر و انتشارات دانشگاه امیرکبیر بود که به او اتهام زدند هماهنگی تظاهرات دانشجویان با او بوده است ، همچنین اتهام زدند که او کمک مالی به دانشجویان می کرده و سی نفر را به اشرف فرستاده و همین طور با افراد گروه ارتباط و رفت و آمدهای مشکوک دارد در حالیکه تمام این ارتباط ها خانوادگی بوده و چیزی خارج از این محدوده را هم شامل نمی شده است.»


همسر این زندانی همچنین درباره ارتباط پسرش با سازمان مجاهدین خلق و بودن او در اشرف نیز گفت: « پسر من دو سال پیش با تصمیم شخصی به اشرف رفت اما به ما می گویند که شما پسرتان را خودتان به اشرف بردید و با این کار در مقابل ما ایستاده اید. راستش را بخواهید من قلبا از ماندن پسرم در اشرف راضی نیستم ومی خواستم که کنار خودمان باشد ولی این تصمیم را خودش گرفت. نمی دانم تصمیمش درست بوده یا غلط ، فقط امیدوارم یک روز شرایط به گونه ای باشد که بتواند به کشورش برگردد.»

رودابه اکبری درخصوص اتهام های دیگر همسرش گفت: « پس از رفتن پسرم به دلیل وضعیت روحی من که می خواستم صدای پسرم را چند وقت یکبار بشنوم. پسرم خط تلفنی گرفت که فقط او همی می توانست با ما تماس بگیرد تا من با او حرف بزنم همین خط تلفن برای آقای کاظمی جرم و شده است. هیچ چیز دیگر را نتوانستند پیدا کنند، به منزل مادرش و ما آمدند و همه جا را گشتند اما چیزی پیدا نکردند که ارتباط او با مجاهدین را نشان دهد.»


همسر این زندانی درباره فعالیت همسرش با سازمان مجاهدین با اشاره به اینکه او فقط فیلم های را از صحنه های درخیابان تهیه می کرده و به شخص دیگری می داده تا او برای سازمان در اشرف بفرستد ، گفت: « به غیر از این هیچ کار دیگری نکرده که جرمش اعدام باشد. همسر من به خدا صبح می رفت سرکار و شب به خانه برگشت. من مطمئنم کار دیگری نمی کرده است و قبول کنید وقتی بچه تان به اشرف برود آنجا از شما انتظاراتی دارند و آقای کاظمی انتظارت آنها را در همین حد برآورده می کرد. اما پس از انتخابات هر کس ساز خودش را می زند و اصلا به این چیزها توجهی ندارند.»


رودابه اکبری گفت: « پس از انتخابات هرکسی ساز خودش را می زند، راستش من اصلا تعلق خاطری به آن طرف ندارم اما درکشور خودمم حقم دارد ضایع می شود من به مسولان هم گفته ام که حتی باید به من جایزه هم بدهند که همسر و پسر کوچکم را نگذاشتم که به آن سمت بروند. من متاسفانه تا به حال موفق به دیدار لاریجانی، رییس قوه قضاییه و دادستان نشدم. چرا می خواهند حرف های من را از سایت ها بشنوند، اگر حرف من را می شنیدند من مگر دیوانه بودم که با سایت ها حرف بزنم ولی متاسفانه گوش ها کرشده و نمی خواهند چیزی بشنوند.»


جعفر کاظمی در ۲۷ شهریور در یکی از تجمع‌های اعتراضی پس از انتخابات ریاست جمهوری بازداشت شد. در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۳۸۹ او به اتهام «محاربه از طریق همکاری و ارتباط با منافقین» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به اعدام محکوم شد. ۱۶ دی ماه نیز دادگاه تجدید نظر ۳۶ تهران حکم اعدام را تایید کرد.



کمپین بین المللی حقوق بشردرایران