فرزاد کمانگر یک روز پس از پایان هفته معلم و در بامداد 19 اردی بهشت ماه سال 88 به همراه فرهاد وکیلی، علی حیدریان، مهدی اسلامیان و شیرین علم هویی در زندان اوین و به صورت مخفیانه اعدام شدند.
در حالی که جامعه در شُک اعدام ایشان بسر می برد خانواده ها از لحظه دریافت خبر از رسانه های دولتی به تهران رفته و با تجمع مقابل زندان اوین خواهان تحویل پیکر آنان شدند که با پیگیری یک هفته ای در تهران راه به جایی نبرده و با قول مساعد برخی مسئولین به کردستان بازگشتند.
پیگیری ها از طریق نمایندگان کُرد مجلس و استانداری کردستان ادامه یافت اما بهانه تراشی های دستگاه امنیتی به دلیل نزدیکی به سالگرد انتخابات تحویل پیکر قربانیان 19 اردی بهشت به زمان نامعلومی موکول کرد که تا کنون و با گذشت بیش از چهار ماه همچنان خانواده ها در سرگردانی بسر می برند.
خانواده فرزاد کمانگر در طی 4 ماه گذشته و در پنجمین ماه اعدام این معلم همچنان پیگیر تحویل جسد وی هستند و دستگاه اطلاعاتی و امنیتی علی رغم اینکه از تحویل جسد وی امتناع کرده است در ماه های اخیر فشار را بر خانواده وی از طریق بازداشت آزاد کمانگر خواهر زاده فرزاد کمانگر افزایش داده است.
با وجود این فشار ها و تهدیدات خانواده وی همچنان به دنبال تحویل پیکر و یا آدرس محل دفن فرزاد کمانگر هستند و این امر موجب سرگردانی خانواده های جانباختگان شده است.
از سوی دیگر پدر فرهاد وکیلی دیگر زندانی اعدامی نیز به دلیل وجود این فشارها دچار سکته قلبی شده و فوت نموده است، سایر خانواده ها نیز پس از اعدام بستگانشان به شکل های مختلفی تهدید و محدود شده اند.
اما با آغاز سال تحصیلی تنی چند از دانش آموزان فرزاد کمانگر در کامیاران با برگزاری مراسمی به صورت سمبلیک یاد معلم خود را گرامی داشتند و به استقبال سال تحصیلی رفتند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر